Overzicht SwitchArcade-recensie: ‘Marvel vs. Capcom Fighting Collection’, ‘Yars Rising’ en ‘Rugrats: Adventures in Gameland’

Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics ($ 49,99) — Een verzameling klassieke arcade-vechtspellen

Als fan van Marvel, Capcom en vechtgames in de jaren 90 is Capcom's vechtgameserie gebaseerd op Marvel-personages als een droom die uitkomt. Beginnend met het uitstekende X-Men: Children of the Atom, worden deze games steeds beter en beter. De game breidde zich uit naar het bredere Marvel-universum met de lancering van Marvel Super Heroes, gevolgd door de ongelooflijke Marvel-crossover met Street Fighter, naar het over-the-top Marvel vs. Capcom ”, en met Marvel vs. Capcom 2, wat uitstekend was in elk aspect blijft Capcom de lat hoger leggen. Dit is niet het einde van de serie, maar het omvat alles uit Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics. Oh, en je krijgt ook Capcoms uitstekende side-scrolling side-scrolling-game The Punisher als extra bonus. Een serie fantastische spellen.

Deze collectie lijkt het werk te zijn van het team dat de Capcom Fighting Collection heeft gemaakt, en heeft in de meeste opzichten vergelijkbare functies en bonusinhoud. Helaas resulteert dit in slechts één opslagplaats in de hele verzameling, gedeeld door alle zeven games. Dit is al vervelend genoeg in een verzameling vechtspellen, maar als je een side-scrolling side-scrolling game aan de mix toevoegt, wordt het nog erger, omdat je waarschijnlijk je voortgang in de vechtgame zelfstandig wilt opslaan. Oké. Voor de rest is alles zoals je zou verwachten. Talloze opties zoals visuele filters en gameplay-opties, fantastische extra's, waaronder talloze illustraties en een muziekspeler, en online multiplayer met terugdraaifunctie. Nieuw in deze collectie is de NAOMI-hardware-emulatie, waar de mensen bij Capcom uitstekend werk mee hebben geleverd. Marvel vs. Capcom 2 ziet er geweldig uit en speelt geweldig.

Ik ga het daarom niet bekritiseren, maar ik wil wel zeggen dat ik wou dat er enkele consoleversies waren opgenomen. De PlayStation EX-versies van de tagteam-games zijn verschillend en zouden leuk zijn om hier op te nemen, terwijl de Dreamcast-versie van Marvel vs. Capcom 2 heel wat interessante extra's heeft die het een betere keuze maken voor een thuisgame voor één speler. Ik zou het niet erg vinden als Capcom er ook twee van zijn Super NES Marvel-games aan zou toevoegen, ook al waren het niet de beste games. Welnu, de naam van de collectie is Arcade Classics, en in tegenstelling tot Blizzard lijkt de term hier passend toegepast.

Zowel Marvel-fans als fans van vechtgames hebben reden om zich te verheugen over deze uitstekende collectie. De spellen zijn geweldig, er wordt met zorg mee omgegaan en je krijgt een uitstekende set extra's en opties. Het delen van een opslagplaats voor alle games is een ernstig nadeel, maar verder kan ik niet veel vinden om over te muggenziften. "Marvel vs. Capcom Fighting Collection: Arcade Classics" is een andere must-have-collectie van Capcom en presteert erg goed op Switch.

SwitchArcade-beoordeling: 4,5/5

Yars Rising ($29,99) — Rise, Yars

Ik geef toe dat ik behoorlijk sceptisch ben over deze game sinds de dag dat deze werd aangekondigd. Ik heb echt genoten van Yars’ Revenge. Een van mijn favoriete 2600-spellen. Dus toen ik las dat WayForward was uitgekozen om een ​​Yars-game in Metroidvania-stijl te maken met in de hoofdrol een schaars geklede jonge hacker met de codenaam Yar, dacht ik dat ik op een parodiewebsite was gestuit. De perfecte storm van ‘waarom’s, weet je? Moet ik dus terugnemen wat ik zei? Ja en nee. Allereerst is dit een goed spel. WayForward doet het hier uitstekend, dus ook hier doet het het uitstekend. De graphics en geluidseffecten zijn goed, de gameplay is soepel en de kaartindeling is goed genoeg. Trouw aan de stijl van WayForward duren baasgevechten vaak te lang, maar dat is geen probleem.

WayForward doet ook zijn best om deze game te verbinden met de oude single-screen shooters, die alle eer moeten krijgen. Je speelt vaak de levels in Yars’ Revenge-stijl, en de vaardigheden die je verkrijgt doen denken aan het originele spel, maar het is ook zoveel mogelijk verbonden met een relatief uitgewerkte wereld. Het voelt nog steeds als een enorme opgave, maar ik denk niet dat Atari veel andere keus had dan een lange pass als deze te proberen. De bibliotheek met klassieke spellen kan immers maar in beperkte mate worden "opgeladen". Het voelt als een game die wordt verscheurd tussen twee doelgroepen die elkaar nauwelijks overlappen, en ik weet niet zeker of dat beter is dan iets volledig origineels maken.

Hoewel er misschien discussies blijven bestaan ​​over de vraag of dit conceptueel verantwoord is, bestaat er geen twijfel over dat de game zelf vermakelijk is. Ik denk dat je je geen zorgen hoeft te maken over de beste games in het genre, maar als je op zoek bent naar een Metroidvania-game om een ​​paar dagen in het weekend te spelen, zul je niet teleurgesteld zijn met Yars Rising. Wie weet? Misschien doen ze nog een of twee vervolgacties op de game en dan voelt alles natuurlijk aan.

SwitchArcade-beoordeling: 4/5

Rugrats: Avonturen in Gameland ($24,99) — Rugrats: Avonturen in Gameland

Ik ben een paar jaar ouder en heb niet veel heimwee naar Rugrats, maar ik ben niet oud genoeg dat ik het niet een paar keer heb gezien met mijn jongere broers en zussen. Ik ken bijvoorbeeld de namen van de hoofdpersonen en het themalied. Vraag me niet naar de film of de versie voor volwassenen, en vraag me zeker niet om specifieke afleveringen te herinneren. Ik kende Rugrats, maar ik had geen bijzondere warme en vage gevoelens over het merk. Met dat in gedachten wist ik eigenlijk niet wat ik kon verwachten van Rugrats: Adventures in Gameland. Ik heb mensen horen zeggen dat het op een Bonk lijkt, en bovendien past het bij Tommy's lichaamstype. Nou ja, er is maar één manier om het zeker te weten. Ik startte het spel op, selecteerde Tommy en ging naar het tutorialniveau.

Het eerste wat opvalt is het heldere beeld. Als mijn geheugen correct is, is het zelfs duidelijker dan de tv-serie. Het volgende dat mij opviel, was de onhandige plaatsing van de bedieningstoetsen. Gelukkig is er een optie om dit probleem op te lossen. De muziek is het thema van Rugrats, dus het klopt allemaal. Er zijn enkele Reptar-munten om te verzamelen, evenals enkele eenvoudige puzzels en vijanden om mee om te gaan. Oké, geen probleem. Een platformgame met niveauverkenning, een beproefde formule. Het is niet helemaal 'Bonk', maar dat belooft niet.

Op een gegeven moment kreeg Tommy een paar trekjes, dus besloot ik over te stappen naar Chucky om van zijn volledige gezondheidsreep te genieten. Toen merkte ik dat hij een heel bekende sprong maakte. Een zeer hoge maar enigszins moeilijk te controleren sprong. Dat doen ze toch zeker niet? Ik schakelde over naar Phil, die lager sprong, en vervolgens naar Lil, die kon... zweven. Ze hebben het echt gedaan! Vrienden, dit is een spel geïnspireerd op Super Mario Bros. 2 (Amerikaanse versie)! En ja hoor, de vijand waar ik zojuist op stapte, kan ook worden opgepakt en weggegooid. Er waren ook blokken die ik moest oppakken en stapelen om hoger gelegen terrein te bereiken. Enigszins niet-lineaire niveaus met veel verticaliteit! Niveaus waar je in het zand moet graven, en je weet dat Phil de beste is in graven. wonderbaarlijk.

Ik bedoel, er zijn hier enkele knipoogjes naar andere platformgames, maar de belangrijkste gameplay doet denken aan waarschijnlijk een best verkochte klassieke game die nog nooit is geïmiteerd. Niet slecht, heel goed. Zelfs de baasgevechten zijn leuk. Na een tijdje spelen merkte ik zelfs dat ik de beelden en de soundtrack kon schakelen tussen een hippe moderne versie en een 8-bit-versie op NES-niveau. Hoe dan ook, het speelt geweldig, en beide stijlen hebben hun verdiensten. Oh, en je kunt ook filters gebruiken. Als je wilt. Maar ja, creatief en leuk. Geïnspireerd door een spel waar ik absoluut dol op ben. Maakt goed gebruik van zijn mandaat. Je kunt multiplayer-spellen spelen! Afgezien van de besturingsproblemen, is mijn enige klacht dat het een beetje te kort en simplistisch is.

Rugrats: Adventures in Gameland is een beter spel dan ik had verwacht. Het is een platformgame van hoge kwaliteit in de stijl van een western zoals Super Mario Bros. 2, met een paar extra elementen en features die ervoor zorgen dat de game niet te veel op de bron lijkt. De Rugrats-licentie wordt goed gebruikt, hoewel ik graag zou willen dat deze voor de tussenfilmpjes was gebruikt. Het is een beetje kort en krachtig, maar het is de moeite waard om te spelen voor fans van platformgames en Rugrats.

SwitchArcade-beoordeling: 4/5