„Nagrana Pulitzer powieść graficzna„ Feeding Ghosts ”zaskakująco niedostatecznie reakcje”

Powieść graficzna Feeding Ghosts: A Graphic Memoir autorstwa Tessy Hulls , opublikowanej przez MCD w 2024 r., Została uhonorowana prestiżową nagrodą Pulitzera, ogłoszoną 5 maja. Ta wyróżnienie oznacza znaczne osiągnięcie w świecie komiksów, ponieważ jest to tylko druga powieść graficzna, która wygrała Pulitzer. Pierwszym był Art Spiegelman's Maus w 1992 roku, który otrzymał specjalną nagrodę. Co ciekawe, karmienie duchów wygrało w zwykłej kategorii wspomnień lub autobiografii, wyróżniając się z najlepszą angielską prozą na całym świecie. To jeszcze bardziej imponujące, biorąc pod uwagę, że jest to debiutancka powieść graficzna Hullsa.

Nagroda Pulitzera, powszechnie uważana za najbardziej prestiżową nagrodę w dziennikarstwie, literaturze i muzyce w Stanach Zjednoczonych, zajmuje drugie miejsce pod względem nagrody Nobla na arenie międzynarodowej. Pomimo tego monumentalnego osiągnięcia zwycięstwo zwróciło zaskakująco mało uwagi. Od czasu ogłoszenia dwa tygodnie temu zasięg był rzadki, z zaledwie kilkoma publikacjami głównego nurtu i handlu, takimi jak The Seattle Times i wydawcy cotygodniowe raporty o nim, wraz z jednym głównym punktem informacyjnym komiksowym, Comics Beat .

Rada Nagrody Pulitzera pochwaliła karmienie duchów za „wpływowe dzieło sztuki literackiej i odkrycia, których ilustracje ożywiają trzy pokolenia chińskich kobiet - autorkę, jej matkę i babcię oraz doświadczenie traumy przekazywane z historiami rodzinnymi”. Narracja obejmuje burzliwą historię Chin przez trzy pokolenia, koncentrując się na babci Hullsa, Sun Yi, szanghajskiej dziennikarze złapanej w wstrząsach po zwycięstwie komunistycznego w 1949 r. Po ucieczce do Hongkongu Sun Yi pisał bestsellerowe pamiętnik o jej próbie, ale później ulegnie awarii umysłowej, z którego nigdy się nie powtórzyła.

Hulls dorastał, świadkiem zmagań matki i babci pod ciężarem niezbadanej traumy i chorób psychicznych. Radziła sobie, podróżując do najbardziej odległych części świata, ale ostatecznie wróciła, aby skonfrontować się z własnymi obawami i traumami. „Nie czułem się, jakbym miał wybór. Moje rodzinne duchy dosłownie powiedziały mi, że muszę to zrobić” - wyjaśnił Hulls w wywiadzie w zeszłym miesiącu. „Moja książka nazywa się Duchami Feeding, ponieważ to był początek tego dziewięcioletniego procesu naprawdę wkraczania w coś, co było moim obowiązkiem rodzinnym”.

Co ciekawe, Hulls zasugerował, że karmienie duchów może być jej ostatnią powieścią graficzną. „Dowiedziałem się, że bycie graficznym powieściopisarzem jest dla mnie naprawdę zbyt izolujące” - wspomniała w innym wywiadzie . Jej przyszłe aspiracje polega na staniu się wbudowanym dziennikarzem komiksowym, współpracującym z naukowcami terenowymi, grupami tubylczymi i organizacją non -profit w odległych środowiskach, jak stwierdzono na jej stronie internetowej .

Niezależnie od tego, co czeka Tessa Hulls, karmienie duchów stanowi świadectwo siły i artyzmu powieści graficznych, zasługującym na uznanie i świętowanie poza społeczności komiksów.